λαπαροσκοπική χειρουργική
Λαπαροσκοπική Χειρουργική - laparoskopikh xeiroyrgikh
Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χειρουργική και πότε γίνετε. Η λαπαροσκόπηση είναι μια χειρουργική τεχνική κατά την οποία η κοιλιακή χώρα (κοιλιά) διογκώνεται με αέριο διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και διαστέλλεται. Ένα μικρό (πάχους 3-11 χιλιοστών) τηλεσκόπιο (που μοιάζει με μακρύ και λεπτό σωλήνα) εισάγεται στη συνέχεια μέσω μίας μικροσκοπικής τομής κάτω ακριβώς από τον ομφαλό, μέσα στην κοιλιακή χώρα.
Το τηλεσκόπιο αυτό, το οποίο ονομάζεται λαπαροσκόπιο, διαθέτει μια πηγή φωτός στο άκρο του και μια κάμερα που επιτρέπει στη χειρουργική ομάδα να παρακολουθεί στις οθόνες τηλεοράσεων τι υπάρχει στο εσωτερικό της κοιλιάς σε μεγέθυνση και με πολλές λεπτομέρειες. Το αέριο έχει ήδη προκαλέσει διόγκωση στο εσωτερικό και βοηθά να παραμείνουν χωριστά τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας και τα όργανα μεταξύ τους και έτσι επιτρέπει την άριστη έκθεσή τους. Πραγματοποιούνται πρόσθετες (1 ως 3) τομές των 5-10 χιλιοστών κοντά στο ηβικό οστό για να εισαχθούν μακριά, λεπτά εργαλεία. Τα εργαλεία αυτά αποτελούν ουσιαστικά προέκταση των χεριών του χειρούργου, επιτρέποντάς του να τα χρησιμοποιεί έξω από το σώμα και να πραγματοποιεί χειρουργικές επεμβάσεις στο εσωτερικό της κοιλιακής χώρας.
Η βίντεο–λαπαροσκόπηση ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, είναι η πραγματοποίηση της λαπαροσκόπησης με τη χρήση ειδικής βιντεοκάμερας προσαρτημένης στο άκρο του λαπαροσκοπίου. Αυτό επιτρέπει στο χειρούργο να παρακολουθεί σε μια οθόνη τηλεόρασης και να πραγματοποιεί τη διαδικασία έχοντας άριστη οπτική και άνετη στάση σώματος.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ολόκληρη η αίθουσα του χειρουργείου συμπεριλαμβανομένων των βοηθών χειρουργών, των νοσοκόμων και των γιατρών που παρακολουθούν, έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στη διαδικασία. Η τεχνική αυτή παρουσιάστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αυτό προκάλεσε «έκρηξη» στην έρευνα και στις κλινικές εφαρμογές της λαπαροσκόπησης σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, σχεδόν όλες οι ιδιωτικές ή πανεπιστημιακές γυναικολογικές υπηρεσίες και τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα χρησιμοποιούν τη βίντεο-λαπαροσκόπηση, η οποία πλέον θεωρείται ως βασικό στοιχείο φροντίδας για μια σειρά γυναικολογικών επεμβάσεων. Χάρη στη βιντεο-λαπαροσκόπηση, αυτό που έμοιαζε να είναι η διαγνωστική κυρίως διαδικασία ενός μόνο χειρούργου, είναι τώρα η συνδυασμένη προσπάθεια μιας χειρουργικής ομάδας με στόχο την πραγματοποίηση πολλαπλών και πολύπλοκων χειρουργικών επεμβάσεων. (δείτε περισσότερα video)
Στις μέρες μας η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει πολλές γυναικολογικές εφαρμογές, όπως οι κύστες ωοθηκών, η αναστροφή σαλπίγγων, η ενδομητρίωση, η υπογονιμότητα, η διαχείριση των ινομυωμάτων, η υστερεκτομή, και επιπλέον παίζει έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στη γυναικολογική ογκολογία.
http://www.eksosomatikh.com
http://www.eksosomatikh.com/2010/09/blog-post.html
Ετικέτες elena terlesi katerina rebelou
H κλασική στεφανιογραφία γίνεται με επεμβατικό τρόπο και ο γιατρός, για να πραγματοποιήσει την εξέταση, εισάγει στην αρτηρία έναν καθετήρα, δηλαδή ένα πολύ λεπτό πλαστικό σωληνάκι. H εξέταση αυτή είναι ουσιαστικά μια μικρή επέμβαση και ορισμένοι ασθενείς διαμαρτύρονται ότι είναι σχετικά επώδυνη. Tώρα όμως, χάρη στον αξονικό τομογράφο, μπορεί να γίνει με πιο ανώδυνο τρόπο. Πρόκειται για τη λεγόμενη αξονική στεφανιογραφία.
ΠΩΣ ΓINETAI: Γίνεται όπως κάθε αξονική τομογραφία. Θα μπείτε στο χώρο του αξονικού τομογράφου και θα παραμείνετε εκεί για 15 περίπου λεπτά, όσο δηλαδή διαρκεί η εξέταση. Kατά την εξέταση ο γιατρός θα σας χορηγήσει ενδοφλέβια το σκιαγραφικό φάρμακο, που βοηθάει στην καλύτερη απεικόνιση των αγγείων. Mπορεί να γίνει και στο μαγνητικό τομογράφο, αλλά -σύμφωνα με τους ειδικούς- η εξέταση στον αξονικό τομογράφο δίνει μεγαλύτερης ακρίβειας αποτελέσματα. Tο πλεονέκτημα πάντως της μαγνητικής στεφανιογραφίας είναι ότι γλιτώνετε την ακτινοβολία που θα λαμβάνατε με την αξονική. Aν υποβληθείτε σε μαγνητική τομογραφία, δεν απαιτείται χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας.
TI MΠOPEI NA ΔIAΓNΩΣEI: Mε την αξονική στεφανιογραφία μπορεί να απεικονιστούν οι στεφανιαίες αρτηρίες, αθηρωματικές αλλοιώσεις στο τοίχωμα αυτών και παρουσία τυχόν στενώσεων. Mε την εξέταση αυτή επιτυγχάνεται ακόμη ο προσδιορισμός του βαθμού ασβεστώσεων των στεφανιαίων αρτηριών.
TA ΠΛEONEKTHMATA •Eίναι μη επεμβατική, αναίμακτη εξέταση και ανώδυνη. H αξονική στεφανιογραφία υπερτερεί στην ανάδειξη μεγάλων και συχνά επικίνδυνων αθηρωματικών πλακών, οι οποίες δεν διακρίνονται καθαρά στην κλασική στεφανιογραφία. •Yπερτερεί της κλασικής στεφανιογραφίας στην απεικόνιση των αθηρωματικών αλλοιώσεων που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. •Oι μέχρι τώρα κλινικές μελέτες έχουν δείξει καλή πιστότητα σε σύγκριση με τη συμβατική στεφανιογραφία. •Δεν έχει επιπλοκές. •Eίναι πιο οικονομική από την κλασική στεφανιογραφία.
TA MEIONEKTHMATA: Οι γιατροί δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά την περιφέρεια των μεγάλων αγγείων και τις μικρότερες αρτηρίες. Eπιπλέον, όπως συμβαίνει σε κάθε αξονική τομογραφία, ο οργανισμός μας δέχεται ένα ποσοστό ραδιενεργού ακτινοβολίας.
EINAI AΞIOΠIΣTH; Tο ποσοστό αξιοπιστίας της αγγίζει το 90%.
ΣYΓKPIΣH ME THN KΛAΣIKH MEΘOΔO H αξονική στεφανιογραφία δεν αντικαθιστά, αλλά συνήθως αποτελεί συμπληρωματική μέθοδο της κλασικής στεφανιογραφίας. Μπορεί να προηγηθεί και, αν χρειαστεί, να ακολουθήσει η κλασική. Στο μέλλον πάντως οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα αντικαταστήσει τη συμβατική στεφανιογραφία, καθώς βελτιώνεται συνεχώς. H κλασική μέθοδος είναι 100% αξιόπιστη στη διάγνωση της στεφανιαίας νόσου.
ΠOTE ΠPEΠEI NA ΓINETAI: H αξονική στεφανιογραφία προτείνεται σε σχετικά νέους ασθενείς με υποψία στεφανιαίας νόσου, οι οποίοι εμφανίζουν κάποια συμπτώματα και υπάρχουν αμφιβολίες από την κλινική εξέταση που προηγήθηκε. Eπίσης, προτείνεται σε άτομα με ιδιαίτερα σημαντικούς παράγοντες κινδύνου (μανιώδεις καπνιστές, ηλικιωμένους κτλ.), όπως και για την παρακολούθηση των μοσχευμάτων ύστερα από εγχειρήσεις μπαϊπάς.
ΠOΣO ΔIAPKEI: Δεν απαιτεί εισαγωγή στο νοσοκομείο και διαρκεί περίπου 15 λεπτά.
ΠOY ΓINETAI: Λίγα είναι τα νοσοκομεία-διαγνωστικά κέντρα όπου διενεργείται αυτή η εξέταση. Πραγματοποιείται κυρίως σε ιδιωτικές κλινικές.
ΠOΣO KOΣTIZEI: Tο κόστος της δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ περίπου. Δεν καλύπτεται από τα ταμεία.
ΠONAEI; Όχι, είναι ανώδυνη εξέταση.
http://www.vita.gr
http://www.vita.gr/html/ent/242/ent.6242.asp
Τεστ κοπώσεως χωρίς κόπωση!
H κλασική στεφανιογραφία γίνεται με επεμβατικό τρόπο και ο γιατρός, για να πραγματοποιήσει την εξέταση, εισάγει στην αρτηρία έναν καθετήρα, δηλαδή ένα πολύ λεπτό πλαστικό σωληνάκι. H εξέταση αυτή είναι ουσιαστικά μια μικρή επέμβαση και ορισμένοι ασθενείς διαμαρτύρονται ότι είναι σχετικά επώδυνη. Tώρα όμως, χάρη στον αξονικό τομογράφο, μπορεί να γίνει με πιο ανώδυνο τρόπο. Πρόκειται για τη λεγόμενη αξονική στεφανιογραφία.
ΠΩΣ ΓINETAI: Γίνεται όπως κάθε αξονική τομογραφία. Θα μπείτε στο χώρο του αξονικού τομογράφου και θα παραμείνετε εκεί για 15 περίπου λεπτά, όσο δηλαδή διαρκεί η εξέταση. Kατά την εξέταση ο γιατρός θα σας χορηγήσει ενδοφλέβια το σκιαγραφικό φάρμακο, που βοηθάει στην καλύτερη απεικόνιση των αγγείων. Mπορεί να γίνει και στο μαγνητικό τομογράφο, αλλά -σύμφωνα με τους ειδικούς- η εξέταση στον αξονικό τομογράφο δίνει μεγαλύτερης ακρίβειας αποτελέσματα. Tο πλεονέκτημα πάντως της μαγνητικής στεφανιογραφίας είναι ότι γλιτώνετε την ακτινοβολία που θα λαμβάνατε με την αξονική. Aν υποβληθείτε σε μαγνητική τομογραφία, δεν απαιτείται χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας.
TI MΠOPEI NA ΔIAΓNΩΣEI: Mε την αξονική στεφανιογραφία μπορεί να απεικονιστούν οι στεφανιαίες αρτηρίες, αθηρωματικές αλλοιώσεις στο τοίχωμα αυτών και παρουσία τυχόν στενώσεων. Mε την εξέταση αυτή επιτυγχάνεται ακόμη ο προσδιορισμός του βαθμού ασβεστώσεων των στεφανιαίων αρτηριών.
TA ΠΛEONEKTHMATA •Eίναι μη επεμβατική, αναίμακτη εξέταση και ανώδυνη. H αξονική στεφανιογραφία υπερτερεί στην ανάδειξη μεγάλων και συχνά επικίνδυνων αθηρωματικών πλακών, οι οποίες δεν διακρίνονται καθαρά στην κλασική στεφανιογραφία. •Yπερτερεί της κλασικής στεφανιογραφίας στην απεικόνιση των αθηρωματικών αλλοιώσεων που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. •Oι μέχρι τώρα κλινικές μελέτες έχουν δείξει καλή πιστότητα σε σύγκριση με τη συμβατική στεφανιογραφία. •Δεν έχει επιπλοκές. •Eίναι πιο οικονομική από την κλασική στεφανιογραφία.
TA MEIONEKTHMATA: Οι γιατροί δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά την περιφέρεια των μεγάλων αγγείων και τις μικρότερες αρτηρίες. Eπιπλέον, όπως συμβαίνει σε κάθε αξονική τομογραφία, ο οργανισμός μας δέχεται ένα ποσοστό ραδιενεργού ακτινοβολίας.
EINAI AΞIOΠIΣTH; Tο ποσοστό αξιοπιστίας της αγγίζει το 90%.
ΣYΓKPIΣH ME THN KΛAΣIKH MEΘOΔO H αξονική στεφανιογραφία δεν αντικαθιστά, αλλά συνήθως αποτελεί συμπληρωματική μέθοδο της κλασικής στεφανιογραφίας. Μπορεί να προηγηθεί και, αν χρειαστεί, να ακολουθήσει η κλασική. Στο μέλλον πάντως οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα αντικαταστήσει τη συμβατική στεφανιογραφία, καθώς βελτιώνεται συνεχώς. H κλασική μέθοδος είναι 100% αξιόπιστη στη διάγνωση της στεφανιαίας νόσου.
ΠOTE ΠPEΠEI NA ΓINETAI: H αξονική στεφανιογραφία προτείνεται σε σχετικά νέους ασθενείς με υποψία στεφανιαίας νόσου, οι οποίοι εμφανίζουν κάποια συμπτώματα και υπάρχουν αμφιβολίες από την κλινική εξέταση που προηγήθηκε. Eπίσης, προτείνεται σε άτομα με ιδιαίτερα σημαντικούς παράγοντες κινδύνου (μανιώδεις καπνιστές, ηλικιωμένους κτλ.), όπως και για την παρακολούθηση των μοσχευμάτων ύστερα από εγχειρήσεις μπαϊπάς.
ΠOΣO ΔIAPKEI: Δεν απαιτεί εισαγωγή στο νοσοκομείο και διαρκεί περίπου 15 λεπτά.
ΠOY ΓINETAI: Λίγα είναι τα νοσοκομεία-διαγνωστικά κέντρα όπου διενεργείται αυτή η εξέταση. Πραγματοποιείται κυρίως σε ιδιωτικές κλινικές.
ΠOΣO KOΣTIZEI: Tο κόστος της δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ περίπου. Δεν καλύπτεται από τα ταμεία.
ΠONAEI; Όχι, είναι ανώδυνη εξέταση.
http://www.vita.gr
http://www.vita.gr/html/ent/242/ent.6242.asp
Τέστ κόπωσης
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της καρδιάς είναι η στεφανιαία νόσος, η ασθένεια δηλαδή που παθαίνουν τα αγγεία λόγω της εναποθέσεως της αθηρωματικής πλάκας. Η τελευταία είναι κάτι σαν την πέτρα των δοντιών, "κολλάει" γύρω από τα τοιχώματα των αγγείων και μειώνει τη ροή το αίματος από και προς την καρδιά. Σιγά-σιγά τα αγγεία "στενεύουν" και η καρδιά δεν παίρνει όσο αίμα χρειάζεται για να εξυπηρετήσει τη λειτουργία του οργανισμού. Και τότε δημιουργείται ο κίνδυνος για έμφραγμα ή για στηθάγχη, η οποία αποτελεί χρόνιο πρόβλημα. Εμφανίζεται με πόνο στο στήθος, για 5-10 λεπτά, όταν ανεβαίνουμε σκάλες, κουβαλάμε βαριά αντικείμενα ή κάνουμε κάποια σωματική προσπάθεια.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙΗ αθηρωματική πλάκα δημιουργείται από πολύ νωρίς. Έχει παρατηρηθεί ακόμη και σε νέους 18-20 ετών. Δεν είναι όμως πάντα μοιραία ούτε δημιουργεί σε κάθε περίπτωση προβλήματα. Ωστόσο καλό είναι από καιρό σε καιρό να κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις, ώστε να προλαβαίνουμε τις δύσκολες καταστάσεις. Όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για την κατάσταση των στεφανιαίων αγγείων μας δίνονται από το τεστ κοπώσεως. Ο καρδιολόγος κ. Πέτρος Καλογερόπουλος μας εξηγεί πότε, γιατί και πώς γίνεται αυτή η εξέταση. Η δοκιμασία αυτή μπορεί να διαγνώσει αν υπάρχει νόσος των στεφανιαίων αρτηριών αλλά και σε ποιο βαθμό υπάρχει η ασθένεια, ώστε να εκτιμηθεί η σοβαρότητα της κατάστασης.
ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥΕάν όταν περπατάμε, ανεβαίνουμε σκάλες, μεταφέρουμε κάποιο βάρος, νιώθουμε:
Πόνο στο στήθος.
Κρίσεις δύσπνοιας
Μουδιάσματα και στα δύο χέρια, συμμετρικά και ταυτόχρονα...
πρέπει να επισκεφτούμε τον καρδιολόγο. Και αυτό γιατί, όταν βρισκόμαστε σε κάποιου είδους σωματική προσπάθεια, η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα, για να στείλει αίμα στους μυς που δουλεύουν αλλά και για να μπορέσει η ίδια να τραφεί όσο χρειάζεται. Αν όμως τα αγγεία είναι "βουλωμένα", τότε η ποσότητα το αίματος που κυκλοφορεί είναι λίγη, ανεπαρκής για την εκτέλεση της προσπάθειας, με αποτέλεσμα να παράγεται ο πόνος.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗΣτην περίπτωση που δεν έχουμε συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγξουμε:
Αν ανήκουμε σε κάποια ομάδα κινδύνου, όπως για παράδειγμα οι καπνιστές, οι διαβητικοί.
Αν στην οικογένεια υπάρχει κληρονομικότητα για καρδιοπάθειες.
Αν έχουμε υψηλή χοληστερίνη ή υπέρταση.
Τότε θα πρέπει από την 4η δεκαετία της ζωής μας να κάνουμε ένα πρώτο τεστ κοπώσεως. Και αυτό γιατί η στεφανιαία νόσος σχετίζεται με την ηλικία και μετά τα 40 συνδυάζεται με τους παράγοντες κινδύνου.
Μάλιστα, ένας σαραντάρης έχει πιθανότητες 45% να εκδηλώσει στεφανιαία νόσο εάν έχει και τους τέσσερις παράγοντες κινδύνου, δηλαδή υπέρταση, χοληστερίνη, κάπνισμα και κληρονομικότητα.
Όσο για τις γυναίκες, οι ορμόνες τους τις προστατεύουν από τη στεφανιαία νόσο μέχρι την εμμηνόπαυση. Όταν όμως η έμμηνος ρύση σταματήσει φτάνουν ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρίσκονται οι άντρες της ίδιας ηλικίας.
Το τεστ κοπώσεως θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, διότι τόσος είναι ο χρόνος εγκατάστασης νέων βλαβών στα αγγεία.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΣΤΈνας κυλιόμενος διάδρομος, σαν αυτούς που υπάρχουν στα γυμναστήρια, και μερικά ηλεκτρόδια είναι τα "εργαλεία" των καρδιολόγων για την εκτέλεση της εξέτασης.
Ο εξεταζόμενος βαδίζει στο διάδρομο και κατά την διάρκεια της άσκησης γίνεται μέτρηση της πίεσής του και καταγράφεται η λειτουργία της καρδιάς με ένα καρδιογράφημα.
Ο χρόνος που διαρκεί το τεστ είναι καθορισμένος και εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο και τη φυσική κατάσταση του ατόμου. Η εξέταση χωρίζεται σε τέσσερα τρίλεπτα, όπου αυξάνεται η ταχύτητα της βάδισης, αλλά και η κλίση του διαδρόμου.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣΤο ιδανικό για μία δοκιμασία κοπώσεως είναι ο εξεταζόμενος να ολοκληρώσει και τα 12 λεπτά της εξέτασης χωρίς συμπτώματα, μόνο με φυσιολογική αύξηση της πίεσης που προκαλείται από τη σωματική προσπάθεια και με μια ταχύπνοια (λαχάνιασμα).
Ικανοποιητικό είναι το τεστ όταν ο εξεταζόμενος "περάσει" και τα 9 λεπτά της δοκιμασίας χωρίς παθολογικές αλλαγές.
Στις παραπάνω περιπτώσεις το τεστ υποδεικνύει ότι το άτομο θα ζήσει για τουλάχιστον δέκα χρόνια ακόμη χωρίς πρόβλημα στα στεφανιαία αγγεία του.
Κατά την διάρκεια το τεστ ο καρδιολόγος κοιτάζει το καρδιογράφημα να μην παρουσιάζει παθολογική εικόνα και η συστολική (μεγάλη) πίεση να μην υπερβεί τα 220 χιλιοστά στήλης υδραργύρου αλλά ούτε και να μειωθεί απότομα. Η απότομη μείωση δεν πρέπει να συμβεί, γιατί σημαίνει ότι η καρδιά δεν πήρε αρκετό αίμα εξαιτίας πιθανής απόφραξης σε κάποιο σημείο των αγγείων. Επίσης, ο παλμός δεν πρέπει να υπερβεί στην καλύτερη περίπτωση τους 180 (220 παλμοί μείον την ηλικία του εξεταζομένου).
ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Η ΕΞΕΤΑΣΗΤα αποτελέσματα της εξέτασης δείχνουν αν υπάρχει κάποια στένωση των στεφανιαίων αγγείων εξαιτίας της αθηρωματικής πλάκας, αλλά και σε ποιο βαθμό η στένωση αυτή δημιουργεί πρόβλημα. Σε περίπτωση που πρόκειται για ασθενή με διαγνωσμένη καρδιοπάθεια η διάρκεια της δοκιμασίας κοπώσεως, η ύπαρξη συμπτωμάτων ή όχι και η εικόνα του ηλεκτροκαρδιογραφήματος προσδιορίζουν:
Αν ο ασθενής που πέρασε έμφραγμα ή έχει στηθάγχη θα οδηγηθεί σε κάποια επέμβαση ή θα ακολουθηθεί συντηρητικός τρόπος αντιμετώπισης.
ΚΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;Σε περίπτωση που διαγνωστεί στεφανιαία νόσος, μας επισημαίνει ο κ. Καλογερόπουλος, είναι απολύτως απαραίτητη η εφαρμογή όλων εκείνων των συμβουλών που συστήνονται για την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, ανεξάρτητα από την αγωγή που θα αποφασίσει ο γιατρός. Δηλαδή είναι απαραίτητη:
Η σωστή διατροφή για μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, με τον περιορισμό των λιπαρών τροφών και του κόκκινου κρέατος.
Η αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών.
Η απώλεια βάρους
Η μείωση της πίεσης.
Η διακοπή του καπνίσματος
Η ρύθμιση του διαβήτη - αν υπάρχει. Η αποφυγή όλων αυτών οδηγούν σε άμεση και ορατή βελτίωση της υγείας.
http://kardiologia.blogspot.com
http://kardiologia.blogspot.com/2009/04/blog-post_26.html
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙΗ αθηρωματική πλάκα δημιουργείται από πολύ νωρίς. Έχει παρατηρηθεί ακόμη και σε νέους 18-20 ετών. Δεν είναι όμως πάντα μοιραία ούτε δημιουργεί σε κάθε περίπτωση προβλήματα. Ωστόσο καλό είναι από καιρό σε καιρό να κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις, ώστε να προλαβαίνουμε τις δύσκολες καταστάσεις. Όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για την κατάσταση των στεφανιαίων αγγείων μας δίνονται από το τεστ κοπώσεως. Ο καρδιολόγος κ. Πέτρος Καλογερόπουλος μας εξηγεί πότε, γιατί και πώς γίνεται αυτή η εξέταση. Η δοκιμασία αυτή μπορεί να διαγνώσει αν υπάρχει νόσος των στεφανιαίων αρτηριών αλλά και σε ποιο βαθμό υπάρχει η ασθένεια, ώστε να εκτιμηθεί η σοβαρότητα της κατάστασης.
ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥΕάν όταν περπατάμε, ανεβαίνουμε σκάλες, μεταφέρουμε κάποιο βάρος, νιώθουμε:
Πόνο στο στήθος.
Κρίσεις δύσπνοιας
Μουδιάσματα και στα δύο χέρια, συμμετρικά και ταυτόχρονα...
πρέπει να επισκεφτούμε τον καρδιολόγο. Και αυτό γιατί, όταν βρισκόμαστε σε κάποιου είδους σωματική προσπάθεια, η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα, για να στείλει αίμα στους μυς που δουλεύουν αλλά και για να μπορέσει η ίδια να τραφεί όσο χρειάζεται. Αν όμως τα αγγεία είναι "βουλωμένα", τότε η ποσότητα το αίματος που κυκλοφορεί είναι λίγη, ανεπαρκής για την εκτέλεση της προσπάθειας, με αποτέλεσμα να παράγεται ο πόνος.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗΣτην περίπτωση που δεν έχουμε συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγξουμε:
Αν ανήκουμε σε κάποια ομάδα κινδύνου, όπως για παράδειγμα οι καπνιστές, οι διαβητικοί.
Αν στην οικογένεια υπάρχει κληρονομικότητα για καρδιοπάθειες.
Αν έχουμε υψηλή χοληστερίνη ή υπέρταση.
Τότε θα πρέπει από την 4η δεκαετία της ζωής μας να κάνουμε ένα πρώτο τεστ κοπώσεως. Και αυτό γιατί η στεφανιαία νόσος σχετίζεται με την ηλικία και μετά τα 40 συνδυάζεται με τους παράγοντες κινδύνου.
Μάλιστα, ένας σαραντάρης έχει πιθανότητες 45% να εκδηλώσει στεφανιαία νόσο εάν έχει και τους τέσσερις παράγοντες κινδύνου, δηλαδή υπέρταση, χοληστερίνη, κάπνισμα και κληρονομικότητα.
Όσο για τις γυναίκες, οι ορμόνες τους τις προστατεύουν από τη στεφανιαία νόσο μέχρι την εμμηνόπαυση. Όταν όμως η έμμηνος ρύση σταματήσει φτάνουν ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρίσκονται οι άντρες της ίδιας ηλικίας.
Το τεστ κοπώσεως θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, διότι τόσος είναι ο χρόνος εγκατάστασης νέων βλαβών στα αγγεία.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΣΤΈνας κυλιόμενος διάδρομος, σαν αυτούς που υπάρχουν στα γυμναστήρια, και μερικά ηλεκτρόδια είναι τα "εργαλεία" των καρδιολόγων για την εκτέλεση της εξέτασης.
Ο εξεταζόμενος βαδίζει στο διάδρομο και κατά την διάρκεια της άσκησης γίνεται μέτρηση της πίεσής του και καταγράφεται η λειτουργία της καρδιάς με ένα καρδιογράφημα.
Ο χρόνος που διαρκεί το τεστ είναι καθορισμένος και εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο και τη φυσική κατάσταση του ατόμου. Η εξέταση χωρίζεται σε τέσσερα τρίλεπτα, όπου αυξάνεται η ταχύτητα της βάδισης, αλλά και η κλίση του διαδρόμου.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣΤο ιδανικό για μία δοκιμασία κοπώσεως είναι ο εξεταζόμενος να ολοκληρώσει και τα 12 λεπτά της εξέτασης χωρίς συμπτώματα, μόνο με φυσιολογική αύξηση της πίεσης που προκαλείται από τη σωματική προσπάθεια και με μια ταχύπνοια (λαχάνιασμα).
Ικανοποιητικό είναι το τεστ όταν ο εξεταζόμενος "περάσει" και τα 9 λεπτά της δοκιμασίας χωρίς παθολογικές αλλαγές.
Στις παραπάνω περιπτώσεις το τεστ υποδεικνύει ότι το άτομο θα ζήσει για τουλάχιστον δέκα χρόνια ακόμη χωρίς πρόβλημα στα στεφανιαία αγγεία του.
Κατά την διάρκεια το τεστ ο καρδιολόγος κοιτάζει το καρδιογράφημα να μην παρουσιάζει παθολογική εικόνα και η συστολική (μεγάλη) πίεση να μην υπερβεί τα 220 χιλιοστά στήλης υδραργύρου αλλά ούτε και να μειωθεί απότομα. Η απότομη μείωση δεν πρέπει να συμβεί, γιατί σημαίνει ότι η καρδιά δεν πήρε αρκετό αίμα εξαιτίας πιθανής απόφραξης σε κάποιο σημείο των αγγείων. Επίσης, ο παλμός δεν πρέπει να υπερβεί στην καλύτερη περίπτωση τους 180 (220 παλμοί μείον την ηλικία του εξεταζομένου).
ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Η ΕΞΕΤΑΣΗΤα αποτελέσματα της εξέτασης δείχνουν αν υπάρχει κάποια στένωση των στεφανιαίων αγγείων εξαιτίας της αθηρωματικής πλάκας, αλλά και σε ποιο βαθμό η στένωση αυτή δημιουργεί πρόβλημα. Σε περίπτωση που πρόκειται για ασθενή με διαγνωσμένη καρδιοπάθεια η διάρκεια της δοκιμασίας κοπώσεως, η ύπαρξη συμπτωμάτων ή όχι και η εικόνα του ηλεκτροκαρδιογραφήματος προσδιορίζουν:
Αν ο ασθενής που πέρασε έμφραγμα ή έχει στηθάγχη θα οδηγηθεί σε κάποια επέμβαση ή θα ακολουθηθεί συντηρητικός τρόπος αντιμετώπισης.
ΚΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;Σε περίπτωση που διαγνωστεί στεφανιαία νόσος, μας επισημαίνει ο κ. Καλογερόπουλος, είναι απολύτως απαραίτητη η εφαρμογή όλων εκείνων των συμβουλών που συστήνονται για την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, ανεξάρτητα από την αγωγή που θα αποφασίσει ο γιατρός. Δηλαδή είναι απαραίτητη:
Η σωστή διατροφή για μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, με τον περιορισμό των λιπαρών τροφών και του κόκκινου κρέατος.
Η αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών.
Η απώλεια βάρους
Η μείωση της πίεσης.
Η διακοπή του καπνίσματος
Η ρύθμιση του διαβήτη - αν υπάρχει. Η αποφυγή όλων αυτών οδηγούν σε άμεση και ορατή βελτίωση της υγείας.
http://kardiologia.blogspot.com
http://kardiologia.blogspot.com/2009/04/blog-post_26.html
Ετικέτες elena terlesi katerina rebelou
Σύστημα καταγραφής ηλεκτροφυσιολογικών εξετάσεων και της λειτουργίας της οπτικής οδού. Ηλεκτροαμφιβληστροειδογράφημα (και πολυεστιακό), ηλεκτροοφθαλμογράφημα, και δυναμικά ινιακού λοβού.
http://www.athenseyehospital.gr
http://www.athenseyehospital.gr/gr/systima-ilektrofysiologias-tomey-p45.html
Νευροαφαιρετικές τεχνικές αντιμετώπισης της σπαστικότητας
Οι τεχνικές αυτές τείνουν πλέον να εγκαταλειφθούν. Επιγραμματικά αφορούν στην νευρεκτομή, στη χορδοτομή, στη μυελοτομή και στην εκλεκτική ραχιαία ριζοτομή.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ο πόνος δεν αποτελεί μόνο τη φυσιολογική εκδήλωση μιας πάθησης, αλλά συγχρόνως την ψυχολογική και κοινωνική έκφρασή της. Το ιατρείο πόνου συνιστά μια σύγχρονη μονάδα πολυπαραγοντικής θεραπευτικής προσέγγισης ασθενών με χρόνια επώδυνα σύνδρομα, καθένα από τα οποία έχει διαφορετική αιτιολογία και χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Ο ασφαλής και επιτυχής χειρισμός του πόνου είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων.
Το ιατρείο πόνου προσεγγίζει θεραπευτικά ένα ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων που επιπλέκονται με ανάπτυξη χρόνιου άλγους, όπως:
• Χρόνια οσφυαλγία
• Μετεγχειρητικό άλγος μετά από επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη
• Καρκινικός πόνος
• Πόνος μετά από κάκωση του νωτιαίου μυελού
• Πόνος μετά από κακώσεις νευρικών ριζών και πλεγμάτων
• Νευραλγία τριδύμου νεύρου
• Αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία και καυσαλγία
• Κεντρικός θαλαμικός πόνος μετά από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
• Πόνος «μέλους φάντασμα»
• Πόνος από περιφερικές νευροπάθειες
Εργαστήριο Ηλεκτροφυσιολογίας-Βηματοδότησης
Στο Εργαστήριο Ηλεκτροφυσιολογίας και Βηματοδότησης διενεργούνται αναίμακτες και επεμβατικές διαγνωστικές και θεραπευτικές πράξεις που αφορούν τις διαταραχές της παραγωγής και αγωγής του ηλεκτρικού συστήματος της καρδιάς. Διενεργούνται ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες που σαν σκοπό έχουν την τεκμηρίωση παθολογικών βραδυκαρδιών ή ταχυκαρδιών. Επιπλέον θεραπευτικά μπορεί να γίνει παρέμβαση με τη μέθοδο της κατάλυσης του παθολογικού ηλεκτρικού «κυκλώματος» με υψίσυχνο ρεύμα σε περιπτώσεις ταχυκαρδιών (γνωστή μέθοδος με τον όρο «καυτηριασμός της παθολογικής ταχυκαρδίας», radiofrequency ablation). Η μέθοδος αυτή έχει πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας, ενώ οι πιθανές επιπλοκές είναι ιδιαίτερα χαμηλές. Στο εργαστήριο αντιμετωπίζονται όλων των ειδών ταχυκαρδίες (υπερκοιλιακές και κοιλιακές), συμπεριλαμβανομένης και της κολπικής μαρμαρυγής σε επιλεγμένες περιπτώσεις. Ακόμη διενεργούνται εξειδικευμένες επεμβάσεις με το σύστημα τρισδιάστατης ηλεκτροανατομικής απεικόνισης ENSITE – NAV-X.
Εμφυτεύονται όλων των ειδών βηματοδότες για τη θεραπεία συγκεκριμένων βραδυκαρδιών (συμπεριλαμβανομένων και των αμφικοιλιακών συστημάτων για την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας). Επίσης είναι κέντρο εμφύτευσης αυτόματων απινιδωτών (συσκευές που εμφυτεύονται για την πρόληψη του αιφνιδίου καρδιακού θανάτου σε υψηλού κινδύνου ασθενείς). Επιπλέον εμφυτεύονται και συσκευές μακροχρόνιας παρακολούθησης του καρδιακού ρυθμού σε περιπτώσεις ανεξήγητης συγκοπής.
Ο αναίμακτος εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει την 24ωρη καταγραφή με Holter monitor, τον έλεγχο όψιμων δυναμικών, την ειδική ανάλυση του καρδιακού ρυθμού με τη μέθοδο των «κυματιδίων», και τη διενέργεια της δοκιμασίας ανάκλισης – tilt testing για τον έλεγχο συγκοπτικών επεισοδίων.
http://www.acardiology.gr
http://www.acardiology.gr/%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%92%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82.aspx
Εμφυτεύονται όλων των ειδών βηματοδότες για τη θεραπεία συγκεκριμένων βραδυκαρδιών (συμπεριλαμβανομένων και των αμφικοιλιακών συστημάτων για την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας). Επίσης είναι κέντρο εμφύτευσης αυτόματων απινιδωτών (συσκευές που εμφυτεύονται για την πρόληψη του αιφνιδίου καρδιακού θανάτου σε υψηλού κινδύνου ασθενείς). Επιπλέον εμφυτεύονται και συσκευές μακροχρόνιας παρακολούθησης του καρδιακού ρυθμού σε περιπτώσεις ανεξήγητης συγκοπής.
Ο αναίμακτος εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει την 24ωρη καταγραφή με Holter monitor, τον έλεγχο όψιμων δυναμικών, την ειδική ανάλυση του καρδιακού ρυθμού με τη μέθοδο των «κυματιδίων», και τη διενέργεια της δοκιμασίας ανάκλισης – tilt testing για τον έλεγχο συγκοπτικών επεισοδίων.
http://www.acardiology.gr
http://www.acardiology.gr/%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%92%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82.aspx
Athens Eye Hospital Σύστημα ηλεκτροφυσιολογίας TOMEY
http://www.athenseyehospital.gr
http://www.athenseyehospital.gr/gr/systima-ilektrofysiologias-tomey-p45.html
Λειτουργική Νευροχειρουργική
H Λειτουργική Νευροχειρουργική ασχολείται με τη θεραπευτική προσέγγιση παθήσεων του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, όπου συναντάται παθολογική λειτουργική δραστηριότητα παρά την ύπαρξη φυσιολογικής δομής και ανατομίας του νευρικού ιστού.
Σήμερα, οι τεχνικές νευροτροποποίησης είναι εύκολα προσβάσιμες και προσφέρουν τα πλεονεκτήματα της ασφάλειας και της ειδικότητας. Οι χρησιμοποιούμενες τεχνικές λειτουργικής παρέμβασης εφαρμόζονται στον εγκέφαλο, στη σπονδυλική στήλη και στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Η γνώση των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων, της ηλεκτροφυσιολογίας και της στερεοταξίας θεωρείται απαραίτητη για την εφαρμογή των διαφόρων τεχνικών νευροτροποποίησης.
Η Λειτουργική Νευροχειρουργική προσεγγίζει θεραπευτικά τις εξής παθήσεις:
• Κινητικές διαταραχές (Νόσος Parkinson, Δυστονίες, Σύνδρομο Tourette και σπασμός προσώπου)
• Επιληψία
• Σπαστικότητα
• Νευροψυχιατρικές παθήσεις (Ψυχακαταναγκαστική διαταραχή, Κατάθλιψη)
• Χρόνιος πόνος
• Νευραλγία τριδύμου, μεθερπητική νευραλγία, νευραλγία μετά από κακώσεις περιφερικών νεύρων
Σήμερα, οι τεχνικές νευροτροποποίησης είναι εύκολα προσβάσιμες και προσφέρουν τα πλεονεκτήματα της ασφάλειας και της ειδικότητας. Οι χρησιμοποιούμενες τεχνικές λειτουργικής παρέμβασης εφαρμόζονται στον εγκέφαλο, στη σπονδυλική στήλη και στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Η γνώση των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων, της ηλεκτροφυσιολογίας και της στερεοταξίας θεωρείται απαραίτητη για την εφαρμογή των διαφόρων τεχνικών νευροτροποποίησης.
Η Λειτουργική Νευροχειρουργική προσεγγίζει θεραπευτικά τις εξής παθήσεις:
• Κινητικές διαταραχές (Νόσος Parkinson, Δυστονίες, Σύνδρομο Tourette και σπασμός προσώπου)
• Επιληψία
• Σπαστικότητα
• Νευροψυχιατρικές παθήσεις (Ψυχακαταναγκαστική διαταραχή, Κατάθλιψη)
• Χρόνιος πόνος
• Νευραλγία τριδύμου, μεθερπητική νευραλγία, νευραλγία μετά από κακώσεις περιφερικών νεύρων
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΠΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Ως σπαστικότητα ορίζεται η αύξηση του μυϊκού τόνου, η οποία οφείλεται σε υπερδιέγερση των καμπτικών αντανακλαστικών. Η σπαστικότητα αποτελεί πάθηση του ανώτερου κινητικού νευρώνα. Συνοδεύεται από πάρεση των εμπλεκόμενων μυών με απώλεια της ικανότητάς τους να εκτελούν τμηματικές κινήσεις των υπομονάδων τους. Η σπαστικότητα μπορεί να εμφανιστεί ως συνέπεια νευρολογικών παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η εγκεφαλική παράλυση, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, οι κακώσεις του νωτιαίου μυελού.
Ενδοραχιαία έγχυση μπακλοφαίνης
Η Μπακλοφαίνη (Baclofen) είναι ένας αγωνιστής GABA και η κύρια περιοχή δέσμευσης του φαρμάκου είναι οι υποδοχείς της σπονδυλικής στήλης, όπου δρα μειώνοντας την απελευθέρωση των διεγερτικών νευροδιαβιβαστών και της ουσίας P. Η χορήγησή της βελτιώνει τον κλώνο, μειώνει τη συχνότητα του σπασμού και αυξάνει το εύρος των κινήσεων, με αποτέλεσμα τη λειτουργική βελτίωση της κινητικότητας. Η ενδοραχιαία χορήγηση μπακλοφαίνης ενδείκνυται σε ασθενείς με φαρμακοανθεκτική σπαστικότητα. Η Κλίμακα Ashworth και η συχνότητα των σπασμών σε μετρούμενη κλίμακα (spasm score) φαίνεται να είναι κλινικά χρήσιμες μεταβλητές εκτίμησης της σπαστικότητας στον ιατρικό κόσμο. Μία τιμή άνω του 3 για την κλίμακα Ashworth και άνω του 2 για την κλίμακα μέτρησης της συχνότητας των σπασμών (spasm score) για τουλάχιστον 12 μήνες παρά την από του στόματος φαρμακοθεραπεία στις μέγιστες επιτρεπτές δόσεις αποτελούν ισχυρά ενδεικτικά κριτήρια εφαρμογής της ενδοθηκικής θεραπείας με μπακλοφαίνη.
H τεχνική περιλαμβάνει την εισαγωγή στον υπαραχνοειδή χώρο του καθετήρα έγχυσης και την ένωση του άκρου αυτού με την αντλία χορήγησης του φαρμάκου, η οποία εμφυτεύεται υποδορίως στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα.
Η εφαρμογή της ενδοθηκικής έγχυσης μπακλοφαίνης μειώνει τη σπαστικότητα και τον πόνο, βελτιώνει την κινητικότητα, προάγει την καλύτερη αυτοεξυπηρέτηση του ασθενούς και τη βελτίωση της σωματικής του υγιεινής, προλαμβάνει την ανάπτυξη περαιτέρω συγκάμψεων και δίνει τη δυνατότητα ευκολότερης τήρησης του προγράμματος φυσιοθεραπείας.
Ως σπαστικότητα ορίζεται η αύξηση του μυϊκού τόνου, η οποία οφείλεται σε υπερδιέγερση των καμπτικών αντανακλαστικών. Η σπαστικότητα αποτελεί πάθηση του ανώτερου κινητικού νευρώνα. Συνοδεύεται από πάρεση των εμπλεκόμενων μυών με απώλεια της ικανότητάς τους να εκτελούν τμηματικές κινήσεις των υπομονάδων τους. Η σπαστικότητα μπορεί να εμφανιστεί ως συνέπεια νευρολογικών παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η εγκεφαλική παράλυση, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, οι κακώσεις του νωτιαίου μυελού.
Ενδοραχιαία έγχυση μπακλοφαίνης
Η Μπακλοφαίνη (Baclofen) είναι ένας αγωνιστής GABA και η κύρια περιοχή δέσμευσης του φαρμάκου είναι οι υποδοχείς της σπονδυλικής στήλης, όπου δρα μειώνοντας την απελευθέρωση των διεγερτικών νευροδιαβιβαστών και της ουσίας P. Η χορήγησή της βελτιώνει τον κλώνο, μειώνει τη συχνότητα του σπασμού και αυξάνει το εύρος των κινήσεων, με αποτέλεσμα τη λειτουργική βελτίωση της κινητικότητας. Η ενδοραχιαία χορήγηση μπακλοφαίνης ενδείκνυται σε ασθενείς με φαρμακοανθεκτική σπαστικότητα. Η Κλίμακα Ashworth και η συχνότητα των σπασμών σε μετρούμενη κλίμακα (spasm score) φαίνεται να είναι κλινικά χρήσιμες μεταβλητές εκτίμησης της σπαστικότητας στον ιατρικό κόσμο. Μία τιμή άνω του 3 για την κλίμακα Ashworth και άνω του 2 για την κλίμακα μέτρησης της συχνότητας των σπασμών (spasm score) για τουλάχιστον 12 μήνες παρά την από του στόματος φαρμακοθεραπεία στις μέγιστες επιτρεπτές δόσεις αποτελούν ισχυρά ενδεικτικά κριτήρια εφαρμογής της ενδοθηκικής θεραπείας με μπακλοφαίνη.
H τεχνική περιλαμβάνει την εισαγωγή στον υπαραχνοειδή χώρο του καθετήρα έγχυσης και την ένωση του άκρου αυτού με την αντλία χορήγησης του φαρμάκου, η οποία εμφυτεύεται υποδορίως στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα.
Η εφαρμογή της ενδοθηκικής έγχυσης μπακλοφαίνης μειώνει τη σπαστικότητα και τον πόνο, βελτιώνει την κινητικότητα, προάγει την καλύτερη αυτοεξυπηρέτηση του ασθενούς και τη βελτίωση της σωματικής του υγιεινής, προλαμβάνει την ανάπτυξη περαιτέρω συγκάμψεων και δίνει τη δυνατότητα ευκολότερης τήρησης του προγράμματος φυσιοθεραπείας.
Νευροαφαιρετικές τεχνικές αντιμετώπισης της σπαστικότητας
Οι τεχνικές αυτές τείνουν πλέον να εγκαταλειφθούν. Επιγραμματικά αφορούν στην νευρεκτομή, στη χορδοτομή, στη μυελοτομή και στην εκλεκτική ραχιαία ριζοτομή.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ο πόνος δεν αποτελεί μόνο τη φυσιολογική εκδήλωση μιας πάθησης, αλλά συγχρόνως την ψυχολογική και κοινωνική έκφρασή της. Το ιατρείο πόνου συνιστά μια σύγχρονη μονάδα πολυπαραγοντικής θεραπευτικής προσέγγισης ασθενών με χρόνια επώδυνα σύνδρομα, καθένα από τα οποία έχει διαφορετική αιτιολογία και χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Ο ασφαλής και επιτυχής χειρισμός του πόνου είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων.
Το ιατρείο πόνου προσεγγίζει θεραπευτικά ένα ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων που επιπλέκονται με ανάπτυξη χρόνιου άλγους, όπως:
• Χρόνια οσφυαλγία
• Μετεγχειρητικό άλγος μετά από επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη
• Καρκινικός πόνος
• Πόνος μετά από κάκωση του νωτιαίου μυελού
• Πόνος μετά από κακώσεις νευρικών ριζών και πλεγμάτων
• Νευραλγία τριδύμου νεύρου
• Αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία και καυσαλγία
• Κεντρικός θαλαμικός πόνος μετά από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
• Πόνος «μέλους φάντασμα»
• Πόνος από περιφερικές νευροπάθειες
ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Εμφυτεύσεις συσκευών έγχυσης φαρμάκων
Στην σπονδυλική στήλη υπάρχουν υποδοχείς οπιοειδών. Με την έγχυση οπιοειδών στον επισκληρίδιο ή στον υπαραχνοειδή χώρο επιτυγχάνεται η χορήγηση χαμηλών δόσεων φαρμάκου απευθείας στο σημείο δράσης των υποδοχέων πόνου. Η τεχνική τοποθέτησης των αντλιών έγχυσης οπιοειδών είναι ίδια με αυτή της τοποθέτησης αντλίας έγχυσης μπακλοφαίνης.
Ενδοκοιλιακή έγχυση οπιοειδών
Η ενδοκοιλιακή έγχυση μορφίνης ενδείκνυται σε ασθενείς με καρκινικό πόνο ανθεκτικό σε κάθε μορφή συντηρητικής αντιμετώπισης. Η μορφίνη εγχύεται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό μέσω καθετήρα που τοποθετείται στο μετωπιαίο κέρας των πλάγιων κοιλιών και συνδέεται με ένα ρεζερβουάρ Ommaya που τοποθετείται υποδορίως κάτω από το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής.
Επεμβάσεις διατομής νευρωνικών δικτύων στην σπονδυλική στήλη
Οι συχνότερα χρησιμοποιούμενες τεχνικές είναι η χορδοτομή, η συνδεσμική μέση μυελοτομή, η ραχιαία ριζοτομή και η βλάβη της ραχιαίας ζώνης εισόδου.
Η χορδοτομή συνίσταται σε διακοπή του πλάγιου νωτιαιο-θαλαμικού δεματίου με στόχο τη διακοπή της μεταφοράς ερεθισμάτων πόνου και θερμοκρασίας από περιοχές του αντίθετου ημιμορίου του σώματος. Καλύτεροι υποψήφιοι για χορδοτομή είναι οι ασθενείς με ετερόπλευρο άλγος κάτω άκρου, ως επί εδάφους διήθησης του νευρικού πλέγματος από καρκίνο του ορθού ή των γυναικολογικών οργάνων με προσδόκιμο επιβίωσης περίπου 2-3 έτη.
Η μέση συνδεσμική μυελοτομή συνίσταται σε διακοπή των ινών πόνου που διαδράμουν τον πρόσθιο σύνδεσμο του νωτιαίου μυελού κατά την πορεία τους από τα ραχιαία κέρατα προς το αντίπλευρο νωτιαιοθαλαμικό δεμάτιο. Ενδείκνυται σε ασθενείς με περινεϊκό ή κοκκυγικό άλγος καρκινικής αιτιολογίας και σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρο άλγος στα κάτω άκρα μετά από κάκωση του νωτιαίου μυελού.
Ενδοκρανιακές επεμβάσεις διατομής νευρωνικών δικτύων
Οι επεμβάσεις αυτές αφορών σε διατομή της έλικας του προσαγωγίου, σε θαλαμοτομή και σε μεσεγκεφαλική διατομή των οδών πόνου. Με την εισαγωγή των νεότερων τεχνικών κεντρικής νευροδιέγερσης, οι επεμβάσεις αυτές δεν εφαρμόζονται πλέον στη συνήθη κλινική πράξη.
Εμφυτεύσεις συσκευών έγχυσης φαρμάκων
Στην σπονδυλική στήλη υπάρχουν υποδοχείς οπιοειδών. Με την έγχυση οπιοειδών στον επισκληρίδιο ή στον υπαραχνοειδή χώρο επιτυγχάνεται η χορήγηση χαμηλών δόσεων φαρμάκου απευθείας στο σημείο δράσης των υποδοχέων πόνου. Η τεχνική τοποθέτησης των αντλιών έγχυσης οπιοειδών είναι ίδια με αυτή της τοποθέτησης αντλίας έγχυσης μπακλοφαίνης.
Ενδοκοιλιακή έγχυση οπιοειδών
Η ενδοκοιλιακή έγχυση μορφίνης ενδείκνυται σε ασθενείς με καρκινικό πόνο ανθεκτικό σε κάθε μορφή συντηρητικής αντιμετώπισης. Η μορφίνη εγχύεται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό μέσω καθετήρα που τοποθετείται στο μετωπιαίο κέρας των πλάγιων κοιλιών και συνδέεται με ένα ρεζερβουάρ Ommaya που τοποθετείται υποδορίως κάτω από το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής.
Επεμβάσεις διατομής νευρωνικών δικτύων στην σπονδυλική στήλη
Οι συχνότερα χρησιμοποιούμενες τεχνικές είναι η χορδοτομή, η συνδεσμική μέση μυελοτομή, η ραχιαία ριζοτομή και η βλάβη της ραχιαίας ζώνης εισόδου.
Η χορδοτομή συνίσταται σε διακοπή του πλάγιου νωτιαιο-θαλαμικού δεματίου με στόχο τη διακοπή της μεταφοράς ερεθισμάτων πόνου και θερμοκρασίας από περιοχές του αντίθετου ημιμορίου του σώματος. Καλύτεροι υποψήφιοι για χορδοτομή είναι οι ασθενείς με ετερόπλευρο άλγος κάτω άκρου, ως επί εδάφους διήθησης του νευρικού πλέγματος από καρκίνο του ορθού ή των γυναικολογικών οργάνων με προσδόκιμο επιβίωσης περίπου 2-3 έτη.
Η μέση συνδεσμική μυελοτομή συνίσταται σε διακοπή των ινών πόνου που διαδράμουν τον πρόσθιο σύνδεσμο του νωτιαίου μυελού κατά την πορεία τους από τα ραχιαία κέρατα προς το αντίπλευρο νωτιαιοθαλαμικό δεμάτιο. Ενδείκνυται σε ασθενείς με περινεϊκό ή κοκκυγικό άλγος καρκινικής αιτιολογίας και σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρο άλγος στα κάτω άκρα μετά από κάκωση του νωτιαίου μυελού.
Ενδοκρανιακές επεμβάσεις διατομής νευρωνικών δικτύων
Οι επεμβάσεις αυτές αφορών σε διατομή της έλικας του προσαγωγίου, σε θαλαμοτομή και σε μεσεγκεφαλική διατομή των οδών πόνου. Με την εισαγωγή των νεότερων τεχνικών κεντρικής νευροδιέγερσης, οι επεμβάσεις αυτές δεν εφαρμόζονται πλέον στη συνήθη κλινική πράξη.
Περιφερικές χειρουργικές τεχνικές νευροδιέγερσης
Η μέθοδος στηρίζεται στη μετάδοση ηλεκτρικών παλμών μέσω ηλεκτροδίων τοποθετημένων στον επισκληρίδιο χώρο της σπονδυλικής στήλης ή υποδορίως ανάλογα με την κατανομή του άλγους.
Διέγερση Νωτιαίου Μυελού
Στόχο της διέγερσης του νωτιαίου μυελού αποτελούν οι νευρώνες που εμπλέκονται στη διαβίβαση και στην επεξεργασία του πόνου.
Η διέγερση του νωτιαίου μυελού ενδείκνυται κυρίως για ασθενείς με χρόνια οσφυοισχιαλγία, η οποία αποτελεί απότοκο προηγούμενων επεμβάσεων στη σπονδυλική στήλη ή τραύματος του νωτιαίου μυελού. Μπορεί επιπλέον να εφαρμοσθεί σε ασθενείς με ασταθή στηθάγχη και με περιφερική αγγειακή νόσο, καθώς επάγει την αύξηση της αιματικής ροής μέσω πρόκλησης αγγειοδιαστολής.
Υποψήφιοι για διέγερση του νωτιαίου μυελού είναι οι ασθενείς με χρόνιο φαρμακοανθεκτικό άλγος σαφούς αιτιολογίας, που δεν χρήζουν περαιτέρω διορθωτικής χειρουργικής παρέμβασης, δεν πάσχουν από ψυχιατρικές παθήσεις και έχουν ανταποκριθεί επιτυχώς στη δοκιμαστική διέγερση του νωτιαίου μυελού. Τα αποτελέσματα της διέγερσης του νωτιαίου μυελού εξαρτώνται τόσο από την αυστηρή επιλογή των ασθενών και τη σωστή εφαρμογή της χειρουργικής τεχνικής, όσο και από τη συμμόρφωση και την επαρκή εκπαίδευση των ασθενών.
Ο διεγέρτης του νωτιαίου μυελού είναι μια συσκευή που τοποθετείται χειρουργικά κάτω από το δέρμα του ασθενούς για να στείλει ένα ήπιο ηλεκτρικό ρεύμα στο νωτιαίο μυελό. Ένα ηλεκτρόδιο ή μια πλάκα τοποθετείται επισκληριδίως και μεταφέρει το ρεύμα από μια γεννήτρια παλμών προς τις νευρικές ίνες του νωτιαίου μυελού. Όταν είναι ενεργοποιημένη η γεννήτρια, η διέγερση γίνεται αντιληπτή ως ένα ήπιο αίσθημα καύσους στην περιοχή όπου ο πόνος γίνεται συνήθως αισθητός. Η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος διακόπτει το σήμα μεταφοράς του πόνου προς τον εγκέφαλο του ασθενούς. Η διέγερση δεν εξαλείφει τον πόνο, παρεμβαίνει απλά στην οδό αντίληψης αυτού. Ο στόχος της διέγερσης του νωτιαίου μυελού είναι η επίτευξη της μείωσης του πόνου σε ποσοστό 50-70%.
Περιφερική νευροδιέγερση
Η Περιφερική νευρική διέγερση είναι μια χειρουργική τεχνική, όπου γίνεται εμφύτευση ηλεκτροδίων σε περιοχές άλγους με κατανομή περιφερικών νεύρων. Η μέθοδος είναι εξαιρετικά ασφαλής και αποτελεσματική στην αντιμετώπιση πολλαπλών συνδρόμων περιφερικού νευροπαθητικού άλγους.
Οι περισσότερες επεμβάσεις για περιφερικής νευροδιέγερσης εκτελούνται κάτω από τοπική αναισθησία. Η μέθοδος ενδείκνυται σε μια μεγάλη σειρά παθήσεων, όπως η χρόνια οσφυαλγία, η κοκκυγοδυνία, η διαβητική περιφερική νευροπάθεια, η μεσοπλεύρια νευραλγία μετά από χρόνια παγκρεατίτιδα, η παραισθητική μηραλγία, η ινιακή κεφαλαλγία, η νευραλγία μετά από εξελκυσμό του βραχιονίου πλέγματος, η μεθερπητική νευραλγία και η μεσοπλεύρια νευραλγία μετά από θωρακοτομή.
http://neurosurgery-uth.gr
http://neurosurgery-uth.gr/functional-neurosurgery
Η μέθοδος στηρίζεται στη μετάδοση ηλεκτρικών παλμών μέσω ηλεκτροδίων τοποθετημένων στον επισκληρίδιο χώρο της σπονδυλικής στήλης ή υποδορίως ανάλογα με την κατανομή του άλγους.
Διέγερση Νωτιαίου Μυελού
Στόχο της διέγερσης του νωτιαίου μυελού αποτελούν οι νευρώνες που εμπλέκονται στη διαβίβαση και στην επεξεργασία του πόνου.
Η διέγερση του νωτιαίου μυελού ενδείκνυται κυρίως για ασθενείς με χρόνια οσφυοισχιαλγία, η οποία αποτελεί απότοκο προηγούμενων επεμβάσεων στη σπονδυλική στήλη ή τραύματος του νωτιαίου μυελού. Μπορεί επιπλέον να εφαρμοσθεί σε ασθενείς με ασταθή στηθάγχη και με περιφερική αγγειακή νόσο, καθώς επάγει την αύξηση της αιματικής ροής μέσω πρόκλησης αγγειοδιαστολής.
Υποψήφιοι για διέγερση του νωτιαίου μυελού είναι οι ασθενείς με χρόνιο φαρμακοανθεκτικό άλγος σαφούς αιτιολογίας, που δεν χρήζουν περαιτέρω διορθωτικής χειρουργικής παρέμβασης, δεν πάσχουν από ψυχιατρικές παθήσεις και έχουν ανταποκριθεί επιτυχώς στη δοκιμαστική διέγερση του νωτιαίου μυελού. Τα αποτελέσματα της διέγερσης του νωτιαίου μυελού εξαρτώνται τόσο από την αυστηρή επιλογή των ασθενών και τη σωστή εφαρμογή της χειρουργικής τεχνικής, όσο και από τη συμμόρφωση και την επαρκή εκπαίδευση των ασθενών.
Ο διεγέρτης του νωτιαίου μυελού είναι μια συσκευή που τοποθετείται χειρουργικά κάτω από το δέρμα του ασθενούς για να στείλει ένα ήπιο ηλεκτρικό ρεύμα στο νωτιαίο μυελό. Ένα ηλεκτρόδιο ή μια πλάκα τοποθετείται επισκληριδίως και μεταφέρει το ρεύμα από μια γεννήτρια παλμών προς τις νευρικές ίνες του νωτιαίου μυελού. Όταν είναι ενεργοποιημένη η γεννήτρια, η διέγερση γίνεται αντιληπτή ως ένα ήπιο αίσθημα καύσους στην περιοχή όπου ο πόνος γίνεται συνήθως αισθητός. Η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος διακόπτει το σήμα μεταφοράς του πόνου προς τον εγκέφαλο του ασθενούς. Η διέγερση δεν εξαλείφει τον πόνο, παρεμβαίνει απλά στην οδό αντίληψης αυτού. Ο στόχος της διέγερσης του νωτιαίου μυελού είναι η επίτευξη της μείωσης του πόνου σε ποσοστό 50-70%.
Περιφερική νευροδιέγερση
Η Περιφερική νευρική διέγερση είναι μια χειρουργική τεχνική, όπου γίνεται εμφύτευση ηλεκτροδίων σε περιοχές άλγους με κατανομή περιφερικών νεύρων. Η μέθοδος είναι εξαιρετικά ασφαλής και αποτελεσματική στην αντιμετώπιση πολλαπλών συνδρόμων περιφερικού νευροπαθητικού άλγους.
Οι περισσότερες επεμβάσεις για περιφερικής νευροδιέγερσης εκτελούνται κάτω από τοπική αναισθησία. Η μέθοδος ενδείκνυται σε μια μεγάλη σειρά παθήσεων, όπως η χρόνια οσφυαλγία, η κοκκυγοδυνία, η διαβητική περιφερική νευροπάθεια, η μεσοπλεύρια νευραλγία μετά από χρόνια παγκρεατίτιδα, η παραισθητική μηραλγία, η ινιακή κεφαλαλγία, η νευραλγία μετά από εξελκυσμό του βραχιονίου πλέγματος, η μεθερπητική νευραλγία και η μεσοπλεύρια νευραλγία μετά από θωρακοτομή.
http://neurosurgery-uth.gr
http://neurosurgery-uth.gr/functional-neurosurgery
Ηλεκτρική διέγερση
Σε όλα τα ηλεκτροφυσιολογικά πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια, ως ηλεκτρόδιο διέγερσης χρησιμοποιήθηκε ένα διπλό, ελικοειδώς περιπλεγμένο και μονωμένο ατσάλινο καλώδιο (διαμέτρου 50μm) που τοποθετήθηκε στην περιοχή των παράπλευρων κλωνίων του Schaffer (Schaffer collaterals) για την διπολική διέγερση των δενδριτικών συνάψεων της ακτινωτής στιβάδας (stratum radiatum) της CA1 περιοχής του ιππόκαμπου (Εικόνα 2). Ως ηλεκτρόδια καταγραφής τραβήχτηκαν τριχοειδή σωληνοειδή από βορικοπυριτικό ύαλο (borosilicate glass) σε Flamming-Brown P-80 micropipette puller, Sutter Instruments. Η αντίσταση των ηλεκτροδίων αυτών, μετά την πλήρωσή τους με 2Μ οξικό κάλιο, ήταν μεταξύ 80 και 120ΜΩ για τα ηλεκτρόδια ενδοκυττάριας καταγραφής και μεταξύ 1 και 10ΜΩ για τα ηλεκτρόδια εξωκυττάριας καταγραφής. Ηλεκτρόδια μικρότερης αντίστασης απορρίπτονταν.
Σε όλη τη διάρκεια των πειραμάτων οι τομές διατηρήθηκαν διαποτιζόμενες από ACSF το οποίο περνούσε από ψηφιακό υδατόλουτρο ώστε να παραμένει στους 37 °C (+/-0.2 °C), για μέγιστο 18 ωρών μετά την απαρχή των ηλεκτροφυσιολογικών πειραμάτων.
Η τοποθέτηση των ηλεκτροδίων γινόταν με τη βοήθεια μηχανικών μικροχειριστών (micromanipulators) ZEISS AV-921 κάτω από μεγέθυνση (x10) οπτικού ανατομικού μικροσκοπίου NIKON SM2-10A και ψυχρό φωτισμό αλογόνου. Όλη η πειραματική διάταξη είχε τοποθετηθεί πάνω σε χαλύβδινη τράπεζα με ελαστικό μηχανισμό μηδενικής αδράνειας και μέσα σε έναν κλωβό Faraday ηλεκτρικής απομόνωσης ο οποίος κάλυπτε όλο το χώρο της ηλεκτροφυσιολογικής κυτταρικής μελέτης.
Το ηλεκτρικό σήμα, που θα έφτανε στον ιστό μέσω του ηλεκτροδίου διέγερσης, προγραμματιζόταν σε ηλεκτρονικό διεγέρτη τύπου Master-8, ο οποίος δεχόταν εξωτερικά τη πρώτη πυροδότηση (triggering signal). Για την πρόκληση σταθερής νευρωνικής βασικής απόκρισης, η οποία στη συνέχεια έπαιζε το ρόλο του μάρτυρα προκειμένου να αποδειχτεί η μεταβολή της συναπτικής πλαστικότητας, ο διεγέρτης έδινε τετράγωνο παλμό διάρκειας 10msec και συχνότητας 10Ηz επί τουλάχιστον 30min. Για την φάση της πρόκλησης LTP ο διεγέρτης προγραμματίστηκε να δίνει ερέθισμα υψηλόσυχνης ριπής (HFS) τύπου θ (θ-burst stimulation protocol), δηλαδή μία ακολουθία ριπών 10 τετράγωνων παλμών διάρκειας 10msec και συχνότητας 100Hz, με κάθε ριπή παλμών να διαχωρίζεται με 200msec από την επόμενη, για σύνολο 900 παλμών. Για την φάση της πρόκλησης LTD ο διεγέρτης προγραμματίστηκε να δίνει ερέθισμα χαμηλόσυχνης ριπής (LFS) δηλαδή μία ακολουθία τετράγωνων παλμών διάρκειας 10msec και συχνότητας 1Ηz, με κάθε ριπή παλμών να διαχωρίζεται με 200msec από την επόμενη, για σύνολο 900 παλμών (Staubli & Zi, 1996; Kirkwood et al, 1996; Petersen et al,1998).
http://www.encephalos.gr
http://www.encephalos.gr/full/41-2-02g.htm
Σε όλη τη διάρκεια των πειραμάτων οι τομές διατηρήθηκαν διαποτιζόμενες από ACSF το οποίο περνούσε από ψηφιακό υδατόλουτρο ώστε να παραμένει στους 37 °C (+/-0.2 °C), για μέγιστο 18 ωρών μετά την απαρχή των ηλεκτροφυσιολογικών πειραμάτων.
Η τοποθέτηση των ηλεκτροδίων γινόταν με τη βοήθεια μηχανικών μικροχειριστών (micromanipulators) ZEISS AV-921 κάτω από μεγέθυνση (x10) οπτικού ανατομικού μικροσκοπίου NIKON SM2-10A και ψυχρό φωτισμό αλογόνου. Όλη η πειραματική διάταξη είχε τοποθετηθεί πάνω σε χαλύβδινη τράπεζα με ελαστικό μηχανισμό μηδενικής αδράνειας και μέσα σε έναν κλωβό Faraday ηλεκτρικής απομόνωσης ο οποίος κάλυπτε όλο το χώρο της ηλεκτροφυσιολογικής κυτταρικής μελέτης.
Το ηλεκτρικό σήμα, που θα έφτανε στον ιστό μέσω του ηλεκτροδίου διέγερσης, προγραμματιζόταν σε ηλεκτρονικό διεγέρτη τύπου Master-8, ο οποίος δεχόταν εξωτερικά τη πρώτη πυροδότηση (triggering signal). Για την πρόκληση σταθερής νευρωνικής βασικής απόκρισης, η οποία στη συνέχεια έπαιζε το ρόλο του μάρτυρα προκειμένου να αποδειχτεί η μεταβολή της συναπτικής πλαστικότητας, ο διεγέρτης έδινε τετράγωνο παλμό διάρκειας 10msec και συχνότητας 10Ηz επί τουλάχιστον 30min. Για την φάση της πρόκλησης LTP ο διεγέρτης προγραμματίστηκε να δίνει ερέθισμα υψηλόσυχνης ριπής (HFS) τύπου θ (θ-burst stimulation protocol), δηλαδή μία ακολουθία ριπών 10 τετράγωνων παλμών διάρκειας 10msec και συχνότητας 100Hz, με κάθε ριπή παλμών να διαχωρίζεται με 200msec από την επόμενη, για σύνολο 900 παλμών. Για την φάση της πρόκλησης LTD ο διεγέρτης προγραμματίστηκε να δίνει ερέθισμα χαμηλόσυχνης ριπής (LFS) δηλαδή μία ακολουθία τετράγωνων παλμών διάρκειας 10msec και συχνότητας 1Ηz, με κάθε ριπή παλμών να διαχωρίζεται με 200msec από την επόμενη, για σύνολο 900 παλμών (Staubli & Zi, 1996; Kirkwood et al, 1996; Petersen et al,1998).
http://www.encephalos.gr
http://www.encephalos.gr/full/41-2-02g.htm
Ετικέτες elena terlesi katerina rebelou
laparoscopy training course for medical students
Μεταφορτώθηκε από το χρήστη med istudleipzig την 15 Ιούλ 2010
Χρήση πληροφοριακού συστήματος σε νοσοκομείο της Γερμανίας για την εκπαίδευση νέων επιστημόνων υγείας σε σχέση με λαπαροκοπική επέμβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου